Amelia Singer

Dişlerimin arasına kürdanlar girmiş gibi uyuşuk hissediyordum.Göz kapaklarım birbirine yapışmıştı.Gözlerimi açmaya cesaret edemiyordum.Midem bomboştu.Böyle bir durumdayken bile bunu hissediyordum.Sanki boşluktaydım.Ne düşüneceğimi bile düşünemiyodum.Başim çok ağrıyordu.Bana ne olmuştu?Başım çatlayacaktı.Başımın ağrısından gözlerim doldu.Belki o an hayatımdaki en cesurca şeyi yaptım.Bütün kipriklerim kopabilirdi ama gözlerimi açtım.


Gözlerimde birsürü çapak vardı.Bulanık görüyordum.Zaten görecek birşey yoktu.Gözlerimi bir kaç kere açıp kapattımGörüntü netleşmeye başladı.Loş bir ortamdaydım.40 yıl su içmemiş gibiydim.Çöl gibi sıcaktı.Sanki farklı bir dünyaydı burası.Yatıyor muydum?Oturuyor muydum?Ayakta mıydım?Aklımda birsürü sorular vardı.Bu sorular beynimde karıştıkça harfler uçuşuyordu.Böyle oldukçada başım daha çok ağrıyordu.Gerçekten çok sıcaktı.Abartmıyorum 45-48 derece civarıydı.Terliyordum...O kadar çok terlemiştim ki saunadan yeni çıkmış gibiydim.Gözümden bir damla yaş süzüldü.Ellerim ve ayaklarım karıncalanıyordu.Vucüdumun kalan kısımlarını hissetmiyordum.Ömür boyu böyle olamazdı.Yani ben ölmüşte olabilirdim.Hadi canım!Hiçbirşey hatırlamıyorum.Eee!Burdan kurtulmam lazımdı.Ölmemişsem bile açlıktan ölebilirdim.Kendimi sokak köpeği gibi hissediyordum.Aklıma hiçbirşey getirmemeye çalıştım.Çünkü düşündükçe başım ağrıyordu.Ağzım uyuşmuştu,burnu nefes almaktan bıkmış gibiydi,gözlerim loş ortamdan yanıyordu.Aklıma hiçbirşey getirmeme fikri çok kötüydü.Çünkü kendimi toparlamam ve burdan çıkmam lazımdı.Gözümü kapatıp tekrar açtım.Bulunduğum yer bir oda değildi,sonsuzdu.Yüzeyide yoktu tavanı da.Yavaş yavaş hatırlamaya başlıyordum.Beynimle yarışıyordum.Etrafım şekillenmeye başlıyordu.Dikkatimi verdim.Bir kız çocuğu netleşiyordu.Yavaş yavaş mekan da...Kendimi kaybettim.Düşündükçe,bu yerden çıkmaya çalıştıkça başım ağrıyordu ve dikkatimi yitiriyordum.Sanırım zaman çok geçmişti.Belki görüntü falan gelmesede kendimi hatırlamaya çalıştım.Ben okula gidiyordum.Ama burası başka bir dünyaydı.Gittikçe sıcaklaşıyordu.Üstümdeki siyah montumu fark ettim,çıkardım.Ve sonra da hırkamı.Aspirin mi içmiştim?Başımın ağrısı azalmaya başlamıştı.Yine düşünmeye başladım.Görüntüler daha hızlı geliyordu.Sanki konum değiştirmişimde burdan daha iyi çekiyormuş gibi.Bir kız vardı.Dudağından dökülen şeyler tek tek oluyordu.Güneş hemen doğup-batıyordu ama saatler bir ileri bir geri gidiyordu.Bir canavar külden elleriyle ortalığı yerle bir ediyordu.Kız simsiyah giymişti ama çok masumdu.İnsanlar kaçışıyordu.Gözleri kan kırmızısı olan canavar lanet okuyordu.Bir ansanın 100 katıydı.Kıza itaat ediyordu.Kız,tek eliyle tuttuğu kağıttan sesli sesli okuyordu ve herşey okuduğu gibi oluyordu.Peki ben?Ben o sırada ne yapıyordum?Ahh ne kadarda budalayım!Bu bir kabus.Gözümü açıp kapayınca odamda olacağım.Ama olmadı..Kıyamet mi kopuyordu?


Yine görüntü değişti.Aslında hep kapalı olan gözlerimyeni açılmıştı.Ayakkabım vurduğunda ilk su toplayışındaki patlatmam gibi birşeydi.Çok canım yanacak sanmıştım ama hiç acımamıştı.Yok yok!Bu da bir kabustu.Çünkü karşımda...Lan!O ney?Ormanın içindeydim ve karşımda boyu insan boylarında ama bütün hayvanların karışımı bir mahluk!Burnunu açıp kapadı.Sanırım yeni aldığım parfümün kokusunu çok beğenmişti.Elime yerden bir tane ağaç dalı aldım.Uzun uzun bakıştık yaratıkla.Bir ara saatime bakıyım dedim.Ahh bakmaz olaydım.Üstüme atladı.Zaten yorgundum.Rüyamdaki daha doğrusu kabusumdakiler beni çok yormuştu.Ayağa kalktım,irkildim."A-aaa!" diye bağırdım.Koşmaya başladım ama nafile!İki dağ ötede bir kulübe gözüküyordu.Oraya gitmeliydim.Daha hızlı koşmaya başladım.Elimdeki dalı sıkıca kavradım.İçimdeki anne sıcaklığıyla gevşedim ve canavarla dövüşmeye başladım.Ayak topuğum ve kolum çok zarar görmüştü.Bir yandan tekmeliyordum bir yandan da ağaç dalıyla vuruyordum.Üç aylık üvey kuzenim gibiydi.Yani üvey ama gerçek gibi dünyalar tatlısı annemin yiğeni gibiydi.Hıı ben bunları düşünüyüm o yaratık da beni yesin.Hava aydınlanmaya başlıyordu.Yerde keskin bir hançer buldum.Yaratığın kellesine doğru fırlattım ama koluna geldi.Kolundan çıkardığım hançeri birkaç kez daha sapladım.
En sonunda sinirlendim ve sırtına sapladım bu işe yaramıştı çünkü yaratık küle dönüşmüştü.Ama bende kir pas içindeydim.O kulübeye gitmeliydim.Off pskolojim bozuluyor benim ya!Yavaş yavaş yürümeye başladım.Hayattaki bütün betimlemeleri üstümde deneyebilirsiniz.Göz kapaklarım ağırlaşmıştı.Ben yürüdükçe hava aydınlanıyordu.Kulübeye doğru ilerledikçe yerlerde sanki büyü savaşçıların kılıçları vardı.Bunlar hayaldi.Çünkü o kadar yorgundum ki...Kolumda diş izleri vardı ve ayak topuğum kanıyordu.Neyseki vardım.Kapıyı çaldım.Bir nine kapıyı açtı.Sesi çok gençti.
-Ahh!Aman tanrılarım sana ne olmuş böyle.


Sanırım bayılmıştım.Uyandığımda çok huzurluydum.Ait olduğum yerde gibiydim.Çünkü çok güzel yemek kokuları geliyordu.Ama gözlerimi açtığımda öyle birşey yoktu.Revir gibi biryerdeydim ve başımda o nine vardı.
-Merhaba.Adım Amelia mı?Kimliğnde öyle yazıyorda.
-Evet nine.Ben nerdeyim?Babamı arayabilirmiyim?
-Babanla komuştum.Kıyafetlerini getirdi bile.Ben Kheiron'la konuşmaya gideceğim.
Kadın gittiğinde hatırlamaya başladım.Okulun piknik düzenlemesi vardı.Farklı sınıflardaki öğrencilerin kaynaşması için yaptıkları saçma bir etkinlikti.Ben biraz ilerleyim derken bir canavar gördüm onu da aynı şekilde öldürdüm ve bayıldım.Herşeyin mantıklı bir açıklaması vardır.Sonra başımda birçok kişi dikilmeye baladı.Bir kaç kişi onları uzaklaştırdı.Sarı saçlı bir kız:
-Melez Kampına hoşgeldin!
-Ne melezi?
-Hımm.Mitoloji dersi işliyorsunuz ya ondaki melez.
-Eee ne olmuş?Bundan bana ne?
-Sende melezsin şekerim.
-Yarı tanrı yani.Demeter,Zeus,Afrodit gibilerin çocuğu?
-Aynen öyle.
-Bunları küçük kardeşine anlat!
-Ahh!Abartıyorsun tatlım.
-Sana inanmaya başladım.
-İyi edersin.
-Seni sevmeye başladım.
-Sağ ol bende seni.
Yanımdan ayrıldı.Yataktan kalktım.U şeklinde kulübeler vardı.Burası çok güzeldi.Bayağı dolaştım.Bir tane at adam çıktı.Bana uzun uzun baktı.Ben de gözlerimi kıstım.
-Hoşgeldin melez!Seni şöyle alalım.
-Tamam,teşekkür ederim.
Beni çok kalabalık bir yere götürdü.Ranzalar sıkışpıkıştı.Yatağın üstündeki valizimi yavaşça alta koydu.Yatağa yattım.Uyandığımda akşam yemegi vakti gelmişti.Kulübemle beraber yemeğimi yedikten sonra Kheiron beni çağırmıştı yanına.
-Bak evladım,buraya gelmen herşeyin başlangıcı demektir.
-Ben sadece çok şaşkınım nerden nereye...
-Seni anlyorum.
-Peki yaşlı nine kimdi?
-Çok yaşlı bir Demeter kızıdır o.
-Ben hangi tanrıçanın kızıyım?
-Bilmiyorum.
-Evime gitmek istiyorum.
-Senin evin artık burası.En iyisi kulübene git.Yarın herşey belli olacak.
Kulübeme gittim.ve yastığa başımı koyar koymaz uyudum.Ama melez kampı herşeyin başlangıcıdır...

Rp puanı: 85