Öğlen sıcağında...

Kılıç kullanma taktiklerini de öğrendikten sonra, mola verdik.Bazı melezler, amfitiyatroya bazıları ise voleybol oynamaya gittiler.Cirit sahasının etrafından dolandım ve Sandra'yı buldum.Sonra ona gülümseyerek:

"Öğlen sıcağında ne yapılırım biliyor musun?" dedim ve sırıttım.Sandra, kafasının ileri geri sallayarak:

"E-vet!Yüzme yarışı!!!" dedi sevinçle.Aslında o kazanırdı ama haksızlık yapmamak için mutlaka benimle aynı anda ilerliyordu.Sonra ona gülümseyerek:

"Bu sefer acımak yok!" dedim.Sandra omuz silkti ve cevap verdi:

"Sen bilirsin." dedi ve koşmaya başladı.Şaşkınlıktan ağzım açık kaldı.

"Heeey!" diye seslendim arkasından.

"Beni bekle!" diyerek hızlandım.Plaja geldikten sonra Sandra, müthiş bir atlayış yaparak, suya daldı.Güldüm ve ben de suya daldım.

"Her tarafıma su sıçrattın!"diyip azarladım onu"Ama senin zaten her tarafın ıslak!"diye gülerek cevap verdi.Ben de güldüm.

"Peki o zaman hadi yarışalım.Dediğin gibi bu sefer acımak yok!"der demez yüzmeye başladım.
"Ama daha 3 e kadar bile saymadık!"diye bağırdı arkamdan ama o da yüzmeye başladı.Ben Poseidon kızı olmanın verdiği ayrıcalıkla önde gidiyordum ki biri daha suya atladı.
"Ben de katılabilir miyim?" Nate karşımda duruyordu.(daha doğrusu suda karşımda duruyordu.)

Hava gerçektende çok sıcaktı. Denizde yüzmek kadar daha serinletici ve rahatlatıcı bir şey gelmedi aklıma. Ama anlaşılan plajda yanlız olmayacaktım. Ben yüzerken Sandra ve Valentine geldi. Valentine'ı pek tanımıyordum. Ama iyi birine benziyordu. Yüzme yarışı yapacak gibi duruyorlardı. Suyun dibinden çıktım ve
"Ben de katılabilir miyim?" diye sordum.
Aksi yönde bir cevap gelmediğine göre katılabilirdim.

Suya daldıysam da bundan rahatsız oldum.Çünkü ciğerlerim iyi değildi.Asla suda nefesimi uzun tutamamıştım.Şimdi de aynı şey!Dibe daldığımda, yukarı çıkmak için ellerimi çırptım.

Sonra dikkatimi çeken bir şey oldu.Sandra'nın üvey kardeşi de yanımızdaydı.Sandra'ya bir şey dediyse de duyamadım.Çırpınmakla meşguldum.

Yüzeye çıktım.Sonra Sandra, nefesimin tükendiğini anlamış olmalıydı ki, o da Nathaniel ile birlikte yüzeye çıktı.Beceriksizce gülümsedim.Sonra:

"Merhaba..." dedim ve devamını getiremedim.Erkeklerle çok iyi konuşamazdım.Tamam!Futboldan, beyzboldan ve arabalardan anlardım.Ama bu onlarla iyi konuştuğum anlamına gelmezdi!

Valentine "Merhaba..." dedi.
Ben de hemen her zaman ki arkadaşcanlısı tavrımla
"Merhaba Ben Nathaniel, ama arkadaşlarım bana kısaca Nate der." diye kendimi tanıttım aptalca. Sanki adımı bilmiyordu. Sandra çoktan benden bahsetmiştir ona büyük ihtimalle. Sevimli birine benziyordu. Anlaşılan artık kampta bir dostum daha olacaktı.

İkisi de çabuk anlaşmışa benziyordu.Araya girme gereği duyarak "İkiniz de tanıştığınıza göre evet ne yapıyoruz?Sanırım Val. bu işten pek hoşlanmadı."dedim ona anlamlı bir bakışa atarak o ise 'napiim?' dercesine bir bakış attı.
Ben de onların bir cevap bulmasını beklerken suyla şekiller oluşturmaya çalıştım.En sonunda "EE bir fikri olan yok mu?Yoksa Val. kendini yarışabilecek gibi hissedebiliyor musun?Ona göre yarıalım dicem de tekrar siz blirsini ama."diye ekledim ikisi de bana bakınca.Ve yeniden suyla oynamaya başladım.

"Ben de Valentine.Eee..Tanıştığımıza memnun oldum Nate." diyerek gülümsedim.Nate de gülümsedi ve sonra Sandra'ya döndük.Sandra, sıkılmıştı anlaşılan.Suyla oynamaya devam ediyordu.

"Yarışalım.Ancak bir sorun var..." diyerek kafamıöne eğdim.Sandra:

"Ahh!Anladım.Untumuşum." diyerek elini havada salladı.Burnumda bir baloncuk oluştu ve biraz büyüdü.Bunun sayesinde su altında nefes alabilecektim.

Sonra Sandra ve Nate'e gülümsedim.Nate, sırıtarak:

"Hadi başlayalım!" dedi ve yarış başladı.

Hemen öne atıldım. Poseidon'un oğlu olmanın avantajlarını kullanıyordum tabii ki suda neredeyse karada olduğumdan daha hızlıydım. Sandra da fena sayılmazdı. V'de gayet iyi yüzüyordu açıkçası beklemediğim kadar hızlıydı. Yarış hiç sıkıcı değildi. Rakiplerim gerçekten dişliydi ama ben kim pes etmek kim! daha da hızlandım...

Of ya!!!Nate, daha da hızlanarak ilerliyordu.Sandra da hızlanarak, ona yetişti.Ben ise kollarımı çırpıyor, beceriksizce ilerliyordum.Sonra durdum.Bayağı yorulmuştum.

Acaba Sandra ve Nate, ne durumdalardı?

Nate iyi gidiyordu.Val.e sağladığım nefes tekniği sayesinde o da hızlanmıştı.Ama asla pes etmeyen ben bunlara mı yenilicektim.Tüm gücümü harcamam gerekse de -nasıl becerdiğimi bilmiyorum- öyle bir ileri atıldım ki sanki arkama motor takmışlar gibi hızla gidiyordum.

Vay be ben neymişim böyle!Nasıl hızla gidiyordum.Ama bu kadar fazlaydı.Onları biraz olsun geride bırakabilmiştim.Sonra Val'in gösükmediğini Nate'inki ise yakınımda olduğunu gördüm ve hızla ilerlemeye devam ettim.

Sandra bir anda hızlıca öne atılarak beni geçmişti. Nasıl olmuştu bu fark fazla açılmadan bir yolunu bulmalıydım. O anda içimdeki rekabet ateşi iyice alevlendi ve içimde bir güç hissettim. Bu gücü kullanmak için hazır mıydım bilmiyorum ama hiç bir kuvvet beni kullanmamak yönünde durduramazdı ve o gücü serbest bıraktım. Bende aniden hızlandım ve Sandra'ya yetişmem uzun sürmedi.
"Şimdi şartlar eşit!" dedim. Suyun altında konuşmak pek te problem değildi.

"Öyle olsun"dedim.Artık su altında nefes alışma ve konuşmama şaşırmıyordum.Buna alışmıştım.Ve yüzmeye devam ettim.Sonra Valentine'nin tamamen görüş alanımdan çıktığını fark ettim.Nate'e bakıp "Bence Val.i bekleyelim. O çok geride kaldı"dedim ve durdum.

İlerlemeye devam etmedim.Nate isterse gidebilirdi ben dostumu bekleyecektim.Ama Nate de durdu ve beklemeye başladı.

V bayağı geride kalmıştı. Beklemeye başladık umarım başına bir şey gelmemiştir diye geçirdim içimden ne saçmalıyordum başına ne gelebilrdi ki melez kampındaydık. Her neyse sabırlı bekleyiş anı başladı...

Valentine'den hala iz yoktu.Telaşlanmaya başlamıştım.Kampta olabilirdik.Ama her an herşey olabilirdi.Sonuçta melezseniz hiçbir şey normal gitmez.
Arkama bile bakmadan yüzmeye başladım.Val'i bulmalıydım.Ama güçlerim Nate'in de arkamda olduğunu söylüyordu.
Val'i bulmaya çalışırken aklımdan en kötü ne varsa o geçiyordu.Birincisi Poseidon çocukları asla uçağa binmez, o yüzden ya Val. suya girdi diye babam..Off böyle şeyler düşünmemeliydim.Val.i aramaya devam ettim.

OFF VAL NEREDESİNNN!!!

Sandra hemen yüzmeye başladı. Ben de orada öylece kalmadım hemen peşinden gittim. V'yle yeni tanışmış olsamda kanım ısınmıştı ısınmamış bile olsa birine zarar gelmesine göz yumamazdım. Biz Poseidon çocukları havada olmamaya özen gösterirdik. acaba bu V için tam tersi şekilde geçerli miydi. Burası bizim en güvenli yerimiz olmasına rağmen V için hiç de güvenli değildi. Ama babam böyle bir şey yapar mıydı? en azından V'nin bizim yanımızda olduğunu ve arkadaşımız olduğunu biliyor olmalıydı. Kafamda ki bu düşüncelerle birlikte hızla yüzmeye devam ettim ve S'e yetiştim.

Olamaz!!Onu bulamıyordum.Val. neredesin??!!! "Onu bulmalıyız!Ona bir şey olmasına izin veremem!"diyip Nate'e bağırdım.Kontrolümü yitirmiştim.Hemen suyun üstüne çıktım.Hayır!Babam bunu yapmış olmazdı.'Baba yapmış olamazsın!Lütfen onu bulmama yardım et!'Ama babamdan beni duyduğuna dair bir cevap gelmedi.

Çıldırmak üzereydim.O sırada bir el omzuma dokundu.Val dir diye baktım ma Nate di."Merak etme onu buluruz.Babam bunu yapmaz."ama o da bunu derken pek kesin konuşmuyordu.Bu kadarı yeterdi.Dizlerimin üstüne çöktüm ve ağlamaya başladım.

"Eğer..Eğer o Zeus olmasaydı ona..ona gününü gösterirdim."sonra dayanamayarak gökyüzüne baktım.Sanırım bu Poseidon'un çocuğu olmamdan kaynaklanan bir durumdu.Asla boyun eğmemek."Beni dinle Zeus!Sen-Sen kızını aramıyor muyuz sanıyorsun?!Belki de gidip bunu kardeşine sormalısın.Hem ne zamandan beri kızın senin umrunda!İnan bana ben bile onla senin geçirdiğinden daha fazla vakit geçirdim!"Öylece aklımdan ne geçiyorsa söylüyordum.Hem kızıyla ilgilenmiyordu hem kızını bizim bulmamızı istiyordu,hem de ona adak adamamızı bekliyordu.
Gerçekten de ne kadar bencil ve düşüncesiz bir adam bu!..

"Ne adak mı verelim?" birden ağzından çıkan bu cümle yüzünden Zeus'a söylenmeme ara vermiştim.
O kadar sinirliydim ki aklım çalışmıyordu.Sonra ne demek istediğini anlayarak."Aaa..Tamam evet verelim ama bu işi sen yap benim birinin yerine Valentine'yi aramam gerek."Biri derken tabi ki de Zeus'u kasttetmiştim.
O da beni anlamış olucak ki bir şimşek çaktı bense "Gel de vur o zaman ama unutma ki eğer bana bir şey olursa Poseidon'un neler yapacağını tahmin edersin artık."deniz de bana hak verircesine şöyle bir yükseldi sonra sakinleşti.
Valentine yaa nerdesin?!!

Suda öylece yüzü her yere V'yi bulmak için her yere bakıyordum.Ama yoktu işte hem suda olsa onu hissederdim.Ama ölmüş de olamazdı.Bunu da hissederdim.
Bir ara sudan çıkıp karaya oturdum ve çevreme bakındım.Suda bir hareketlenme ya da ona benzer bir şey bekliyordum.Ama yoktu.
Sonra gökyüzüne baktım.Zeus'un bizi izlediğini biliyordum.Bu yüzden ona çok gıcık oluyordum.Kendini beğenmiş şey..Afrodit bile kendini beğenmişlikte ondan geri kalır.
Sonra tekrar suya daldım.Öylece yüzüyordum ki bir şeyler gördüm bir el gibi.."Valentine?" hemen o ele doğru yüzdüm..