Öğlen sıcağında...

Sandra, yüzerek yanıma geldi.Nefes alamıyordum, boğuluyordum.Sandra, beni elimden tutup yukarı çekmeye çalıştı.Sudan çıktık ve kumsala doğru yüzmeye başladık.Arada bir öksürüyor sonra da yuttuğum suyu çıkarıyordum.Iykk!

Nathaniel de yanımıza geldi ve endişeli bir ifadeyle beni süzmeye başladı.Sandra, kaşlarını çatarak bana baktı.Eyvahh!Azar işitecektik anlaşılan!

"Valentine Damon sen ne yaptığını sanıyordun?!" gerçekten sinirlenmiştim.Bu kadar zamandır onu arıyordum ve o bir teknenin altından çıkıyordu.Onun yüzünden Zeus'tan azar işitiyordum ama o teknenin altından çıkıyordu!..
Ama tüm bunların yanında iyiydi.Onun öldüğünü düşünmeye başlamıştım ama iyiydi.Ona baktım."Neyse boşver.Önemli olan iyi olman.Beni çok endişelendirdin V." dedim ve ona sarıldım.
Bu ani sarılışıma şaşırmış gibiydi ama iyiydi ya olsun..

"Valentine Damon ne yaptığını sanıyordun?!" diye bağırdı Sandra.Eyvah!Onu çok korkutmuş ve sinirlendirmiş olmalıydım ki bana soyadımla bağırmıştı.Oysa ben hiç soyadımı kullanmazdım.Soyadımı zaten çok az kişi biliyor.

Öfkeyle parlayan gözleri, sonradan yine normale döndü.Sandra, sinirlenirse, emin olun, onunla karşılaşmak istemezsiniz.

"Neyse boşver.Önemli olan iyi olman.Beni çok endişelendirdin V." dedi Sandra ve bana sıkıca sarıldı.

"Özür dilerim Sandra.Özür dilerim Nathaniel.Sizi sinirlendirmek istemezdim.Olayı açıklamak isterdim ama şimdi sizin daha da sinirlenmenizi istemem." dedim nazikçe.Umarım benden olayı anlatmamı istemezler!

Ne!Bir de yine sinirlendirmekten bashediyor.Bunu ona yapan babam olsun olmasın bunu yapan bana hesap vericek."Ne oldu Valentine?" diye sordum.Ama cevap vermeye çekiniyor gibiydi.
Ona gözlerimden ateşler saçarak baktım ve "Valentine bunu sana yapan kim?!Sen söylemesen de ben bulurum.Bunu en iyi senin biliyor olman gerekir!" dedim ve sinirli bir şekilde ona baktım.

O-ov!Şimdi benim ağzımdan lafı almasa iyidir!Çekingen bakışlarımı, başka yere çevirdim.Sonra ağzımı açmaya yeltendim ama konuşmadım.Ağzımı kapamam gerekiyordu.

Sandra, öfkeli bakışlarla beni süzüyordu.İyi ki akıl okuma gibi bir yeteneği yoktu.Yoksa kesin yanmıştım.Kolumdaki sıyrığı görmese iyidir.Yoksa çok kötü olurdu.Of ya!Bir şey anlatamamaktan nefret ediyordum.

Kolumu saklamasam, görecekti.Saklasam ise anlardı.Kraken'ın benden nefret ettiğini biliyor muydu acaba?Sonuçta Kraken, Sandra'nın üvey kardeşiydi.Poseidon'un oğlu!Hem de bir yaratık!Sandra'nın, bana zarar vermeye kalkışanın Kraken olduğunu zannetmediğinden eminim...

Umarım öğrenmez...

Aman Tanrilarım!!Bu kız hala söylememekte direniyordu.Ayağa kalktım.Ona inanılmaz bir öfkeyle bakıyordum."Valentine Damon! Sen banaa ne halt ettiğini anlatıcak mısın?! Seni aramak için neler çektim-çektik..düzeltmiştim çünkü o sırada Nate bana kötü kötü bakıyordu....Baban geldi ve bize Olimpos'u ve pegasuslara binmeyi yasakladı ben tabi ki bu yasağa aldırmicam ama.sen.bana.hiçbir.şey.söylemezsen nasıl bir değeri olabilir ki bunların?" gerçekten de artık kendimi tutamicak kadar sinirlenmeye başlıyordum.Bu kızın benden sakladığı neydi?...

"...Baban geldi ve bize Olimpos'u ve pegasuslara binmeyi yasakladı ben tabi ki bu yasağa aldırmicam ama-sen-bana-hiçbir-şey-söylemezsen nasıl bir değeri olabilir ki bunların?" diye patladı Sandra.Olamaz!Babam mı?!?Ya of ya!Kıpkırmızı kesildiğimi farkettim.Sonuçta babama sinir olmuştum.Arkadaşlarıma yasak koymaya hakkı yoktu!

Sonuçta benim yüzümdendi.Arkadaşlarımın hiç bir suçu yoktu.Sonra Sandra daha da sinirlenmeden, olayı anlatmaya koyuldum.

"Kraken...Bilirsiniz." dedim kekeleyerek ve sonra kolumu gösterdim.Sandra'nın gözleri faltaşı gibi açıldı.Abartılacak bir şey yoktu, bir sıyrık işte!Sonra devam ettim.

"Kraken tüm melezlerden nefret ediyor.Kendisini kahraman görüyor işte!Melezler ona göre hiç birşey!Suyun altında..." dedim ve devamını getirmedim.Kraken'ın beni nefessiz bırakıp bana saldırdığını nasıl söyleyebilirdim!?!Sonuçta bu haber Poseidon'a giderse, sonuçlar hiç iyi olmayacaktı!

Daha o yarayı gördüğüm anda yapacağım şey belli olmuştu.O kendini beğenmiş,sersem, ölümsüz kardeşim asla arkadaşıma zarar veremezdi.Daha ne yaptığımı kendim bile anlamadan suya doğru gitmeye başladım.Val. arkamdan sesleniyordu ama onu bile duymuyordum.Direk suya girdim.Kraken!Kahrolasıca şey sudaydı.Hatta çok yakınımdaydı, hissedebiliyordum.Sonra bağırmaya başladım.Poseidon'un çocuğu olduğum için hiç zorluk çekmeden konuşabilirdim."Seni kahrolasıca ölümsüz şey!Hemen karşıma çık,ne o yoksa bir korkak gibi saklanıcak mısın?Ama saklanmakla iyi edersin çünkü karşıma çıktığın anda sana bunun hesabını soracağım!" o anda çevremde bir hareketlenme oldu.Bu hareket önce öfkeliydi ama sonra eğleniyormuş hissini uyandırdı.Salak şey!Benimle eğleniyordu.Ama dikkatli baktığımda karşımda bir şeylerin belirlenmeye başladığını gördüm.Kraken!

"Seni kahrolasıca ölümsüz şey!Hemen karşıma çık,ne o yoksa bir korkak gibi saklanıcak mısın?Ama saklanmakla iyi edersin çünkü karşıma çıktığın anda sana bunun hesabını soracağım!" diye bağırdı Sandra.Onun sinirli halini görmek bile istemiyordum çünkü Sandra, sinirlenince birini fena yapabilirdi.Nathaniel ile birlikte Sandra'nın bulunduğu bölgeye doğru yüzmeye başladık.

Sonra 'onu' gördük.İri vücudu pullarla kaplı, elinde büyük bir üç uçlu yabası olan, arka tarafında kuyruk olmasına rağmen bacakları da olan bir yaratık!O kadar iri ve büyüktü ki ödüm kopmuştu.Kuyruğunu bize savursa, yere batardık herhalde.Sonra Sandra'ya:

"Bunu yapma Sandra!Baban öğrenirse ne olur?!" diye seslendim Sandra'ya uzaktan.Sandra, buna pek aldırmadıysa da Kraken, bir kahkaha kopararak:

"Evet, cici Sandra.Babam, öğrense ne yapar acaba?Dur bir düşüneyim...Zavallı arkadaşına ve sana bağırır, daha sonra sana ceza verir mi?E-vet!" dedi Kraken, gür sesiyle.Suyun altında sesi bir tuhaf çıkıyordu sanki.Babam kelimesini de özellikle vurgulamıştı, ucube.

Ayrıca Sandra'nın ceza almasına sevincekmiş gibi bir hali vardı.Herhalde Poseidon, Kraken'ın bu haline görse köpekbalıklarını üzerine salardı.Sonuçta kızını ezmesine izin veremezdi!

Hemen çıkıştım.
"Zavallı mı?!!" dedim ve köpürmeye başladım.O sırada Sandra'ya baktım.Bakmaz olaydım, diye düşündüm.Çünkü birazdan Kraken'ın boynuna yapışabilirdi!

Sandra elinde mavi öfke isimli,babasının ona ilk karşılaşmalırnda verdiği sihirli eşyasını çıkardı.İçinde binlerce duygu vardı.Ama en baskın çıkan öfke ve yok etme isteğiydi.

"Seni balık beyinli şey!Sence babam bana bir şey yapar mı sanıyorsun?Babam beni, senden bile çok seviyor!Emin ol ölümsüz olsaydım her şey farklı olurdu!" diye bağırdı Sandra.

Elinde silahıyla ve öfkenin yüzüne verdiği yansımasıyla tanınmicak haldeydi.Onu görenler hep güleryüzlü olarak görmüşlerdi.Sinirlendirenler zaten sonunda çoğunlukla konuşamicak halde oluyordu.

"Hahahah!Sen de dedin kardeşim.Sen ölümsüz değilsin.Ama ben öyleyim." dedi Kraken.Sandra ise bu sözlere sinsice gülerek cevap verdi.Bu sefer gerçekten başkası gibi gözüküyordu.O asla sinsice gülmezdi.Bunu sadece Hades'in çocukları yapardı.

"Bunun bir önemi yok kardeşim.Ben yaşa değil akıla bakarım.Ama sende onu göremediğim için" Sandra bunu diyince suda bir öfke dalgası oldu.Ama Sandra bundan etkilenmedi.Nate'in de etkileneceğini sanmıyordu ama Valentine etkilenebilirdi.Bu yüzden ona bir koruma kabarcığı yolladı.Böylece onu suda koruyabilecekti.Ama bunu neden yaptığını fark eden yanlızca o değildi.Kraken da neden yaptığını fark etmişti ki sinsice gülüyordu.

Val, bir Sandra'ya bir Kraken'e, korkuyla bakıyordu.Sandra'ya olayı anlatmasaydım diye düşündü Val.Sonuçta kavga çıkmıştı ve Poseidon bunu öğrendiğinde, kötü şeyler olabilirdi.Val, Kraken'a bağırdı.

"Bırak bizi sefil yaratık!Olsun bitsin bu iş!" der demez Val, ağzını sıkıca kapadı.Kraken'ı daha da öfkelendirdiğini zannetse de bu sadece Kraken'ı eğlendiriyordu.Val, biraz düşündü."Acaba, yüzeye çıkıp şimşek yaratsam mı?" diye düşünürken aklına bir fikir geldi.Val, Sandra'nın yanına doğru yüzerek Kraken ile Sandra'nın arasına girdi.Sandra:

"Ne yaptığını sanıyorsun?!?" diye çıkıştı Val'e.Valentine, pis pis sırıtarak:

"Bir fikrim var." dedikten sonra Sandra'nın duyacağı bir seviyede konuşmaya başladı.

"Kraken haricinde tüm okyanusu koruyan bir kalkan yaratabilir misin?Yüzeye çıkıp şimşek yaratarak, Kraken'ı çarpmayı planlıyorum." dedikten sonra Sandra'nın cevabını bekledi.

Sandra'nın yüzü birden aydınlandı.Ama sonra biraz daha düşününce suratını astı.

Kraken da sabırsızlanmaya başladığını belirten belirtiler gösteriyordu.Sandra fazla vaktinin kalmadığını anladı ve evet anlamında başını salladı.Cevap olarak da Valentine gülümseyince Sandra gözlerini kapattı ve konsantre oldu.

Ardından sudaki değişimi hissetti.Gözlerini açmadan Valentine'e yap şunu anlamında başını salladı.

Valentine, hızlı yüzmeye çalışarak yüzeye çıkmaya başladı.Yüzeye çıktıktan sonra ellerini havaya kaldırdı ve odaklanmaya başladı.Çevresindeki enerji dalgasını hissetmeye başlamıştı bile.Sonra fısıldadı.

"Baba.Bana yardım et.Yapacağım şimşeğin etkili bir gücü olmasını istiyorum." dediği an, hava kapanmaya başladı.Sonra kara bulutlar birleşti ve şimşekler çakmaya başladı.Valentine, suyun altına girdi ve ellerini Kraken'ın bulunduğu yöne çevirdi.Kraken, ne olduğunu anlamaya çalışamadan Valentine'in oluşturduğu şimşek üzerine çaktı.Su elektriği rahatlıkla iletebiliyordu.Sonra Kraken yavaş yavaş suyun derinliklerine doğru düşmeye başladı.

Korku dolu bir ifadeyle Kraken'ı izlemeyye başladı, Val.Acaba Poseidon onu görecek miydi?Görürse yanacağı kesindi, Val'ın.

Sandra sudaki öfkeyi hissetti.Anlaşılan Nate de hissetmiş gibi görünüyordu.Daha ne olduğunu anlamadan Sandra öyle bir yüzmeye başladı ki gören onu ışınlanıyor sanabilirdi.

Sandra Val.'i elinden tuttuğu gibi yüzeye çekmeye başladı.Çünkü kalkanı bile Val.'i Poseidon'nun öfkesine karşı koruyamazdı.

Tek sorun Poseidon bu sefer Sandra'nın tarafını tutumuyordu.Val ile Sandra bu yüzden yavaş gidiyorlardı ve bu da onların yara almasına yol açıyordu.Çünkü su, suyla savaşıyordu.

Val'in canı yanmaya başlamıştı çünkü öfkeyi hissedebiliyordu.Poseidon, Sandra ve Val'in gitmesine izin vermiyordu.Nate'e "Kaç buradan!Başın derde girmesin!Git." diye seslendi.Nate, 'tamam' anlamında başını salladı ve yüzerek oradan uzaklaştı.Poseidon bunu engellememişti çünkü Nate bir şey yapmamıştı.Onun açısından iyiydi.

Sandra, Val'i çekmeye çalışsa da Poseidon, gücüyle onları engelliyordu.Val, Sandra'dan kurtulmaya çalıştı.Sandra 'Ne yapıyorsun?' der gibi bir bakış attıysa da Val ona bakmamak istedi.

Sandra, yüzüyordu ve Val'i çağırıyordu.Sonra Val, Poseidon'un duyabilmesi için bağırdı.Sonuçta konuşmasını sağlayan bir baloncuk vardı.

"Yüce Poseidon!Beni dinleyin lütfen!" diye seslendi Val.

Sandra çıkmak istemiyordu ama bir güç onu yukarı doğru çekiyordu.

Çıkarken son duyduğu şey Val.'in Poseidona seslenişiydi.Yüzeye çıktığında suya baktı.Ve 'Onun' vsrlığını hissetti.Babası aşağıdaydı.

Ve sonra ne olacağını hiç düşünmeden suya doğru koştu ve atladı.

"Yüce Poseidon!Sandra'yı suçlamayın!Hepsi benim hatam!Ortadan kayboldum ve sonra Kraken ile karşılaştım.Ama yemin ederim, ona ben sataşmadım!Sandra ve Nate'e olayı anlattım ve onlar beni korumak için geldiler." diye seslendi suyun altında Val.Poseidon'un biraz sakinleştiğini zannetti Val.Ama hala çok sinirliydi Poseidon.Val, olayın geri kalanını anlatmaya başladı.

"Kraken'ı ben çarptım çünkü bana bunu yaptı!" dedikten sonra Val, kolunu gösterdi.Poseidon'un onun koluna baktığını hissedebiliyordu Val.Sonra:

"Onu çarptım çünkü Sandra ile aralarının açılıp size gitmesini istemedim haberin." dedikten sonra Val, Sandra'nın geldiğini gördü.

"Git buradan Sandra.Cezasını çekmesi gereken benim!" diye seslendim ona.

"Çok beklersin" diye düşündü Sandra.Ve babasının olduğunu bildiği noktaya pis bir bakış attı.

Ardından Val. ile Poseidon'un arasına girdi.Poseidon'un yüzündeki şok sadece bir saniye sürdü.Ama düşünüyor gibiydi.Bu olayın kızına zarar vermesine değip değmiyeceğini düşündüğünü biliyordu Sandra.

Ama o düşünmedi.İkisine de su baloncuğundan kalkan yaptı ve Val'i çektiği gibi öyle bir yüzeye doğru yüzdüler ki Sandra ve Val. suda çıktıklarından birkaç metre havaya vardılar ve son hızla yere düşmeye başladılar.Sandra sonunda kendine gelip "Valentine bir şeyler yap!" diye bağırdı.

Az önceki durum yüzünden sudan yardım istemeye cesaret edemiyordu..

Val, hızlı düşünüp suya yüz üstü çakılmamak için gücünü kullandı.Sandra ve Val havada asılı kalmışlardı.Val, paniklemeye başladı ama sonra tekrar gücünü kullanarak Sandra ile birlikte kumların üzerine hafif bir iniş yaptılar.Daha sonra Val, nefes nefese kalmış bir vaziyette zar zor konuşabildi.

"Bab...Baban...off...Ne yapacağız...Şimdi?" diye sordu Sandra'ya.

"Baba mı ne babası?" dedi Sandra.Evet artık karar vermişti.Artık onun Poseidon isminde bir babası yoktu.Melezliğini reddediyordu.

Val.'in şaşkın bakışlarını yok sayarak ayağa kalktı.Suya doğru baktı ve bir an için içinde bir özlem belirdi.Nedeni belli değil mi?Artık babasını reddederek suyu da reddetmiş oluyordu.

Val'e elini uzattı.Kız hala şaşkın bir şekilde ayağa kalktı.Sandra sonra ona bakmadan sahilin çıkışına doğru yürümeye başladı.Val'in de arkasında olduğunu ve bir iki dakikaya kalmadan onunla konuşmaya başliyacağını biliyordu.

Ama Sandra bunun aksine Poseidon'nu düşünüyordu.Onun böyle bir yüzününde olabileceğini hiç düşünmemişti.Onu hep sahilde ilk kez gördüğü adam olarak bilmişti.Ve şimdi Sandra, hayal kırıklığına uğramıştı.Bir kez daha.