yeni bir tanışma

Ormana gitmeye karar vermiştim.Yanlışlıkla buraya gelmiş ve çok sevmiştim.İnsana huzur veriyordu.Sessizce dolaşmaya başladım.Arada sırada derin nefes alıp veriyor,ağaçların ve çiçeklerin büyüleyici kokusunu içime çekiyordum.Her zamanki gibi okçuluk çalışmasından geliyordum.Beni çok sıkıyorlardı.Ben özgür olmaktan hoşlanırdım.

Sonra bir ses duydum.Kulaklarımı kabarttım ve dinlemeye başladım.Ve tekrar dal kırılma sesi geldi ve refleks olarak ok ve yayımı çekrek arkama döndüm.Ve tam fırlatıcakken arkamdakinin bir kız olduğunu gördüm.Korkmuş gibi gözüküyordu.Hemen ok ve yayımı indirdim ve kıza doğru ilerledim.Koyu kahverengi saçları vardı ve yeşile benzeyen gözleri kocaman açılmıştı.Ve gözleri onun bir orman perisi olduğunu anlamama yetiyordu.Aklımdan geçen ilk şeyi söyledi.''Gerçekten çok özür dilerim.Seni korkutmak istememiştim.''

Her zamanki gibi ormanda dolaşıyordum.Ormandaki ağaçları incelemek en çok sevdiğim şeydi.Meşe ağacı...Elma ağacı...Çam ağacı...çam ağacının orda biraz oyalandım.Çam kokusu en çok sevdiğim kokuydu.Biraz daha oyalandıktan sonra devam ettim.Üzerine bastığım yapraklar kırılma gibi sesler çıkarıoyordu.Kendi kendime gülümsedim.Bu sesi çok seviyordum.Sonra bir dala bastım.Tam gülümseyecektim ki yandan bir hareketenme oldu ve bir kız bana doğru ok ve yayını çekerek bakıyordu.Öyle bir şaşırmıştım i ağzım açık kaldı.Kız bunu korkmak olarak algıladı galiba ki ok ve yayını indirdi ve bana doğru ilerledi.''Gerçekten çok özür dilerim.Seni korkutmak istememiştim.''Evet tam tahmin etiğim gibi beni korktum sanmıştı.Tam itiraz edecekken vaz geçtim ve öyle kalmasına karar verdim.''Önemli değil.Sanırım.Ben orman perisiyim.Yani Annabelle.''Ona gülümsedim.Aslında çok güzel bir kızdı.Omuzlarına kadar inen sarı saçları ve mavi gözleri vardı.Onunla çok iyi arkadaş olacağımızı düşündüm.Tabii bana okunu doğrultmadığı sürece gerçekten çok iyi olurdu.

Ona gülümsedim.Ve kendimi tanıtmaya başladım.''Bende Angela,ama sen Ann de.''Bir an duraksadım.Annabelle daha cümlemi bitirmemişim gibi bakıyordu bana.Sonra ebeveynimi söylemeyi unuttuğumu farkettim.''Ben Artemis avcısıyım.''Bana bakarak başını salladı ve konuşmaya başladı.''Bu neden bana ok doğrultuğunu açıklıyor.''Ona baktım.Gerçekten üzülmüştüm.Kafamı sallayarak ''O konuda gerçekten çok özür dilerim.Refleks olarak doğrultum.Sonuçta her melez gibi bende buraya canavarlarla karşılaşarak geldim.''Çok konuşmuştum.Bunu hissedebiliyordum.Ama pek aldırıyormuş gibi görünmüyordu.Aksine boş boş bana bakıyordu,herhalde böyle bir çıkış beklemiyordu.Rahatlaması için ona gülümsedim.oda bana gülümsedi.Gülüseyince çok güzel oluyordu.Her peri gibi onunda muhteşem bir gülüşü vardı ve bana Roxx'u hatırlatmıştı.Sessizlikten sıkılmış gibi kıpırdandı.Bende konuşma açmaya karar verdim.Ama benden önce davranmıştı.''Burda yenisin sanırım.Melezlerle bugünlerde pek karşılaşmadım.Herhalde ormana pek sık inmediğimdendir.Emin değilm.''Ona gülümsedim.Ve pek soru gibi görünmeyen sorusuna cevap verdim.''Evet burda yeniyim.Bence birazda kampta dolaşmalısın.Çok iyi arkadaşlar edinceğine eminim.''Bana baktı ve cevap verdi.''Sanırım birgün kampa gitmeliyim.Öneri için teşekkürler.''Ona baktım ve ''Geldiğinde bana haber ver,ya klübemde olurum yada kçuluk alanında yanıma uğramalısın.''